Bart, 21 jaar - Ik heb lang gewacht met m’n coming out. Ik durfde het niet aan. Ik woonde in een kleine gemeente, nogal kleinburgerlijk. Ik heb gewacht tot ik afstudeerde. Op dat moment had ik een relatie. Ik heb mijn vriend meegenomen naar de proclamatie. Het was de laatste keer dat ik m’n klasgenoten zou zien.
Tegen mijn mama had ik het enkele weken voordien gezegd. Ik vroeg haar het aan m’n pa vertellen, want ik zag dat niet zitten. Dat wou zij niet doen. Op de dag van de proclamatie zei ik hem: ‘Pa, ik heb een lief en die ga ik vanavond meebrengen.’ Hij begon te zuchten en ik heb toen niet verteld dat het een jongen is. ’s Avonds kwam hij mee en hij heeft nooit gereageerd of vragen gesteld.
Mijn ouders reageerden niet afwijzend, maar ook niet aangenaam… Ik heb het gevoel dat ik gedoogd word en dat ik er niet teveel over moet uitweiden. Toen ik het vertelde aan m’n beste vriendin was ze niet verbaasd. Ze zei me meteen: ‘Dat is goed.’ In mijn hoofd was het allemaal veel spannender. Ik verwachtte me aan veel meer drama dan er effectief was. Als één van mijn vrienden nu uit de kast zou willen komen zeg ik: ‘Gewoon doén. Het is niet zo erg als je jezelf inbeeldt.’
Mijn eerste relatie duurde anderhalf jaar. Dat is best lang vind ik. Hij (en ik misschien ook) was veranderd in onze relatie en ik vond dat heel moeilijk. De periode na hem beschouw ik als mijn slettenperiode. Het was een beetje een rebound na die relatie. Ik wou seks, gewoon om seks te hebben.
Al snel voelde ik aan dat het niet was wat ik wou. Ik zat in de knoei. Nadien heb ik nog iemand leren kennen. Het werd serieus, maar die jongen heeft me dan bedrogen. Dat was een emotionele opdoffer. Sinds ik met European Youthworks heb meegedaan, ben ik over die relaties en die periode heen geraakt. Mijn vrienden zeggen me dat ik sindsdien makkelijker praat over mijn homoseksualiteit.
Ik heb mijn eerste vriend leren kennen op de jeugddienst van de mutualiteit. We waren er monitor en kregen cursus samen. We zijn aan de praat geraakt en zo beginnen afspreken. Het was fijn dat hij het geen probleem vond dat ik nog niet uit de kast was.
Het was een toffe tijd. We deden veel dingen samen. Hij was de eerste kerel waar ik seks mee had. Ik vond het in het begin gênant, omdat ik niet wist wat er kon gebeuren. Ik wist niet wat de mogelijkheden waren of hoe ver je kon gaan. Ik wist absoluut niet wat ik graag deed of wat ik graag had dat iemand deed. En dat heb ik hem geleidelijk aan gezegd.
Hij vond dat absoluut niet erg. Ik denk dat hij hetzelfde gevoel had, omdat hij ook nog nooit seks had gehad met iemand die nog maagd was. Het was voor ons alle twee spannend.
Tijdens m’n tweede relatie wist ik al beter wat ik op seksueel vlak wel en niet wou. De schroom om dat te vertellen aan mijn vriend was veel minder. Ik vond het veel gemakkelijker om te zeggen wat er leuk is en wat niet, of om eens iets nieuws te proberen.
Met m’n eerste vriend had ik weinig gesprekken over seks. Hij heeft me ooit wel gevraagd om het condoom weg te laten, maar ik heb dan gezegd dat ik dat niet wou. Hij heeft dat onderwerp wel een paar keer opnieuw aangehaald, maar hij het is nooit een belemmering geweest in ons seksleven.
Ik vind dat je sowieso in het begin van een relatie altijd condoom moet gebruiken. Als je merkt dat het serieus wordt, kun je je beiden laten testen. Als het vertrouwen er is, dan kan het condoom weg.
Ik denk wel, dat als je lang genoeg in een relatie zit, je op een bepaald moment sowieso meer afspraken begint te maken. Ook organisatorisch doe je dat, dus waarom zou je dat over seks niet doen.